Blijven je gedachten als een constante stroom aanwezig? Zoeken ze antwoorden op grote levensvragen? Moet je bijvoorbeeld veranderen van baan? Is je relatie nog wel ok? Ben je eigenlijk wel gelukkig? Wat zijn je dromen dan precies?
Je brein wil onbewust graag een veilige situatie creëren. Dit betekend dat je alle antwoorden moet hebben, want dan is er controle en dus “veiligheid”. Maar die druk je jezelf oplegt kan extreem vermoeiend zijn.
We leven in een maatschappij die ons lijkt te vertellen dat alles maakbaar is. Jij hebt de antwoorden en als je die niet hebt, ga je maar zoeken. Alles is vindbaar, alles is mogelijk.
We willen alles snappen en doorgronden, zodat de toekomst wat minder onzeker lijkt. Er lijkt dus weinig ruimte meer te zijn voor het niet weten.
Wanneer je jezelf meer ruimte zou geven om het niet te weten, kan dit juist op de lange termijn meer richting geven. Er ontstaat ruimte voor nieuwsgierigheid, je mag gaan onderzoeken.
Geef jezelf de ruimte, de rust en tijd om het ‘lekker’ even niet te weten. Kijk wat er dan gebeurt.
Jouw brein zal dit overigens niet automatisch stimuleren, omdat jouw brein evolutionair gezien, wel graag de touwtjes in handen heeft. Het “weten” geeft veiligheid en kost minder energie. Dit betekend dat er weerstand kan komen, op de momenten dat jij je probeert over te geven aan het niet weten.
Ook daar is het weer de sleutel om er ruimte voor te maken. Om in te checken in je lijf. Wat gebeurt er nu precies. Wat wil mijn lijf mij vertellen? Wees nieuwsgierig.
Ik zou dus zeggen, normaliseer (en omarm ; ja het blijft een lastig woord, ik weet het 😊) de momenten waarop je er juist even geen zak meer van snapt. Ik denk dat dit alles is wat je moet weten voor nu.
