Ik vind het een wonderlijke ontwikkeling, als ik er zo over nadenk. Op welk moment heb ik besloten dat ik niet meer mijn authentieke zelf mag zijn?
Bijna jaloers kan ik naar mijn kinderen kijken, die volgen 24/7 hun natuurlijke impulsen.
Onbedaarlijk blij zijn, heerlijk aanstellen en medelijden hebben met zichzelf, huilen totdat ze niet meer kunnen (zelfs zonder echte reden) boos zijn op al het oneerlijke in het leven, kinderlijk enthousiast en ongegeneerd zijn en ga zo maar door..
Onbewust heb ik ook dat soort impulsen, alleen liggen er allemaal lagen en overtuigingen overheen.
Lange tijd was ik me niet bewust van die overtuigingen.. bewustwording is de essentie én elk begin van verandering.
Verandering vind ik een lastig woord, want dat impliceert dat je zou moeten veranderen. Terwijl je helemaal ok en waardevol bent, precies zoals je bent. Het enige is dat je daar zelf ook overtuigd van mag raken.
Houden van jezelf betekent niet 24/7 happiness. Het enige wat het betekend is dat je jezelf 100% waardevol acht, ongeacht hoe goed of waardeloos je je ook voelt.
Alles wat je jezelf hebt aangeleerd, kan je ook weer afleren. Gun jezelf deze tijd en vraag hulp als het nodig is.
Het mooie aan bijvoorbeeld het inschakelen van een coach, is dat je meteen tijd voor jezelf claimt. Juist die stap is vaak de moeilijkste. Het is moeilijk (en roept vaak veel angst op)om in deze wereld van continue afleiding en overprikkeling de stap te zetten om te vertragen. Om uit te zoeken hoe de vork nu echt in de steel steekt. Ik zie daarom al ontzettend veel rust ontstaan bij mijn cliënten, als ze deze stap zetten.
Want je geeft daarmee een signaal af aan jezelf, dat je kiest voor jezelf. Niet voor al die anderen, of al die andere klussen of taken, die ook heel makkelijk zijn om jezelf in te verliezen..
Misschien is coaching nog een stap te ver, je kan ook beginnen met wandelen, yoga, letten op je ademhaling, of iets anders waarbij je kiest voor jezelf en je daarmee vertraagt. Want pas als het rustiger / stiller wordt, kan je weer meer gaan luisteren naar je eigen stem. Die precies weet wat je nodig hebt, maar die we nooit aan het woord laten.
